قصه باف: قصه امروز از تارا هفت ساله

یکی بود یکی نبود. یک روزی دختری به پدر ومادرش گفت: من دیگر نمی‌خواهم با شما زندگی کنم.

من از دست شما خسته شدم و می‌خواهم بروم پشت کوه‌ها زندگی کنم. پدر و مادرش خندیدند و گفتند: اگر دوست داری می‌توانی بروی.

دختر وسایلش را جمع کرد و به سمت کوه‌ها راه افتاد. او رفت و رفت تا بعد از چند روز به کوه‌ها رسید.

با خودش گفت: چقدر خوب شد. از دست همه راحت شدم. مخصوصا پدر و مادرم که هی به من دستور می‌دادند.

چند ساعتی گذشت و دخترک حوصله‌اش سر رفت. او کمی پشت کوه‌ها پیاده روی کرد و دوباره نشست و دوباره حوصله‌اش سر رفت.

دختر از کو‌ه‌ها بالا رفت و گفت: باید به پشت کوه بروم شاید آنجا بهتر باشد. اما پشت کوه هم او را خسته کرده بود.

شب شد و دخترک کم کم دچار ترس شد. هوا تاریک شده بود و او جایی را نمی‌دید. او دلش می‌خواست پیش پدر و مادرش برگردد.

شروع به گریه کرد. یک دفعه مادرش را بالای سرش دید. نگاهی به اطراف کرد و دید در تخت خودش خوابیده.

او از خوابی که دیده بود برای مادرش حرفی نزد.